Jennifer's body หนังชื่อคุ้นหูที่ เมแกน ฟ็อกซ์ แสดงนำแต่เป็นนางร้ายก็ไม่เชิงนางเอกก็คงไม่ใช่ เรียกว่าเป็นตัวสำคัญในการเดินเรื่อง หนังเรื่องนี้เรื่องราวส่วนใหญ่ก็จะเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเพื่อนสองคนที่คบหากันมาตั้งแต่เด็ก เรื่องนี้มี อาแมนด้า เซฟรายด์ เล่นด้วยหลายคนอาจ งง ๆ ว่า อาแมนด้า เซฟรายด์ เกี่ยวไรด้วย ก็ต้องกลับไปดูหนังอีกรอบหรือเข้า IMDB ก็ดีจะได้รู้ชัดไปเลย ทีแรกดิฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นเธอจริง ๆ เพราะหน้าตาที่น่ารักอ่อนกว่าวัยแถมใส่แว่นด้วย ทำให้ชวนนึกว่าเป็นดาราเด็กที่ไหนมาเล่นแต่พอสังเกตดี ๆ หน้าตาก็คุ้นขึ้นเรื่อย ๆ จนจำได้ ดิฉันไม่เคยคิดเลยว่าหนังแบบนี้จะเป็นหนังชวนเศร้าด้วยเหมือนกัน พอดูจบนึกแอบชมคนเขียนบท ช่างเก่งสรรหาอะไรมาสอดแทรกได้เสมอ (ถ้าใครเคยดูจูโนแล้วละก็ต้องคิดเหมือนดิฉันแน่) เรื่องราวก็เริ่มต้นขึ้นที่สาวเมแกน และอาแมนด้าเป็นเพื่อนสนิทที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว ด้วยความที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยวัยเด็กจึงคบหากันมาโดยตลอด แต่ด้วยลักษณะนิสัยช่างตรงข้ามกันสุด ๆ นิสัยที่ว่านี้แหละ ที่ทำให้เมแกนได้พบกับเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล กลายเป็นซาตานที่ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยการกินเลือดเนื้อสด ๆ เรื่องดำเนินไปแต่สิ่งที่ทำให้ดิฉันซึ้งสุด ๆ เห็นจะเป็นฉากที่เมแกนลวงพระเอกไปฆ่า พระเอกคนนั้นเป็นแฟนของเพื่อนเธอ (สาวอาแมนด้า) เมแกนหวังจะฆ่าให้ตายแต่บังเอิญว่าอาแมนด้าเธอมาช่วยได้ทัน สิ่งที่ดิฉันรู้สึกได้ถึงความรู้สึกของตัวละคร คือ ซาตานเมแกนต้องแอบหลงรักเพื่อนเธอแน่ รักจนไม่อยากให้ใครมาแยกเธอออกจากกัน เห็นได้จากครั้งแรกที่เธอเพิ่งเป็นซาตาน เธอโซซัดโซเซมาที่บ้านเพื่อนสนิท สาวซาตานมีอาการเหนื่อยและเพลียมาก แน่นอนซาตานต้องกินไม่เลือกหน้า แต่สาวอาแมนด้ากลับไม่โดนกิน (แต่ก็เกือบไป55)ซาตานกลับวิ่งหนีไปซะเฉย ๆ จนตอนสุดท้ายที่ สาวซาตานพยายามจะเข้ามาฆ่าอีกครั้ง เธอมีโอกาสที่จะฆ่าแต่ไม่ทำ นั่นแสดงให้เห็นว่าเธอมีความผูกพันธ์ กับเพื่อนเธอมากจริง ๆ หนังเรื่องนี้ดูผิวเผินภายนอกอาจจะดูเป็นหนังขายความเซ็กซี่ หรือหนังวัยรุ่นเมกัน ทั่ว ๆ ไป แต่เอาจริง ๆ ดิฉันแอบชื่นชอบผลงานชิ้นนี้ แม้จะไม่โดดเด่นได้ออสการ์ หรือรางวัลจากเวทีไหน ๆ แต่ก็มีแง่มุมให้คิดตามได้เหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น